afmæli

hæ vinir

 

ég á afmæli á morgun og ég er svo til í það. ég elska afmæli. elska að eiga afmæli, elska þegar aðrir eiga afmæli, elska að bjóða í afmæli elska að vera boðið í afmæli. allt við þetta er svo skemmtielgt. mér finnst svo gaman að halda upp á hlutina. fagna mér. fagna öðrum. fagna lífinu! það eru forréttindi að fá að eldast og fara enn einn hringinn í kringum sólina. þvílík gjöf. 

 

mér er hugsað til vina minna. til tímans þar sem það var eðlilegast í heimi að setja þvílíku ræðurnar á facebookið hjá nánustu vinum sínum þegar þau áttu afmæli. og helst vera búinn að safna saman myndum og ýmsu skemmtilegu í myndband sem fékk að fylgja með. 

 

svo fór ég að hugsa um menninguna að setja í story þegar einhver á afmæli. og að það sé smá deyjandi list. samt ekki. en samt. eins og afmæli séu ekkert svo merkileg lengur. æj bíðið ég ætla fyrst að segja það sem mig langaði að tala um. svo skal ég tala um þetta.....

 

mig langaði nefnilega að segja að tilhugsunin um að einhverjir vinir mínir óski mér til hamingju er að gera mig voðalega væmna akkurat núna. fékk afmælisgjöf frá vinkonum mínum um daginn og á kortinu stóð að þær væru þvílíkt heppnar að eiga mig. hættu nú fer ég að gráta. ég er heppin að eiga þær!!!!! 

 

ég er svo ótrúlega heppin með fólkið í kringum mig. svona án gríns. og ég veit vel að ég hef rætt þetta áður en ég í alvörunni get talað um þetta endalaust. ég á svo ótrúlega dýrmætar vinkonur. þær eru mér allt!!!! allt sem ég er og allt sem ég á er útaf öllum konunum í lífi mínu. shit stelpur ég elska ykkur. konur eru bestar. svona almennt. en líka.... ég án gríns þekki allar bestu konur heimsins. allar vinkonur mínar eru svo ótrúlega fallegar, dýrmætar, góðar, skemmtilegar og yndislegar sálir að það hálfa væri nóg! ég án gríns skil þetta ekki. 

 

hvað fær ein kona eins og ég að vera heppin? hvað er hægt að vera heppin???? svona án GRÍNS? 

hvernig datt ég eiginlega í þennan lukkupott? það er svo fallegt að vera umkringd fólki sem vill mér allt það besta. sem styður mig og hvetur mig áfram í einu og öllu! ég gaddem elska ykkur. verð svo ótrúlega montin líka. bara mmmmmhm þetta eru sko vinkonur mínar! og vinir mínir!!! eru þau ekki öll ótrúlega fyndin og skemmtileg og blíð og góð? óóójú! þau eru það nefnilega!!! 

get ekki lýst því með orðum hvað ég er þakklát fyrir það að svona yndislegt fólk kjósi að vera vinir mínir. við eigum í rauninni öll afmæli á morgun því ég væri ekki konan sem ég er í dag nema út af ykkur!

 

(ég tel btw systur mínar með sem vinkonur... þó þær hafi ekki valið mig endilega sem systur)(nema reyndar helgu systur.... því hún er alltaf að segja að við séum ekki vinkonur, heldur bara systur)(tussa)

 

en já svo ætla ég aðeins að ræða þessar afmæliskveðjur. því ég var bara að hugsa það núna á meðan ég skrifaði. afhverju ætli við séum farin að posta minna þegar vinir okkar eiga afmæli? er það því við erum bara meira í núinu? var þetta orðið of mikil skylda? gæti vel trúað því, ég veit að ég fann mig oft knúna til að posta öllum því annars myndi viðkomandi verða fúll. (fyrir mörgum árum)(tek það fram)

 

en vitiði hvað ég held..... okei sko við getum öll verið sammála um að stelpur voru (og er) duglegri að posta þegar fólkið í lífi þeirra á afmæli. gæti verið að við séum líka búnar að minnka þetta þvi að strákar (bókstaflega allir strákar í öllum heiminum) gerðu grín af þessu........... ég held að það gæti alveg spilað eitthvað inn í. 

 

og nú er ég ekkert að segja að þetta sé endilega eitthvað sem þurfi að endurvekja. þetta var alveg frekar mikið á tímabili. amk í minni upplifun á instagraminu góða. en það er samt svo ótrúlega fallegt hvað við mennirnir höldum mikið upp á hvort annað.

 

það er svo fallegt að við elskum hvort annað. og að við séum svona montin með fólkið okkar. auðvitað vil ég að sem flestir viti þegar uppáhalds fólkið mitt á afmæli. mér finnst afmæli og afmæliskveðjur frábær leið til þess að deila gleðinni. deila ástinni. 

ókei hætt að vera væmin (í bili) love u

 

með hjartans kveðju,

ólafía sigurðardóttir

bon appétit

vitiði vinir

sumir mega bara éta skít. og helst með bestu lyst.

 

nú á ég afmæli eftir nokkra daga. hef því verið í miklum hugleiðingum varðandi það hvernig ég vil að stemningin hjá 25 ára ólafíu sé. muniði, mikil tímamótakona. og ég trúi því að hvernig maður eyðir afmælisdeginum endurspegli svo hvernig árið mun vera. ég ætla t.d. að fara í nudd.... mmmmmmmhmm ólafía 25 ára ætlar nefnilega að hafa það goooooooottttt. YUP.

 

en já svo var ég að ákveða eitt annað. þegar ég er 25 ára þá verð ég svo miiiiikil no bullshit gella að þið mynduð ekki trúa því. svona án gríns. ég myndi reyndar ekki halda því fram að ég sé mikil bullshit gella núna eða hafi verið síðustu ár. en nú verður það bara tekið svo innilega alla leið. ætla ekki að eyða hálfri hugsun í fólk sem kemur illa fram við mig. það má nefnilega bara éta skít. 

 

þú mátt alveg haga þér eins og fáviti! endilega! en afleiðing þess er einfaldlega sú að við erum ekkki vinir. því vinir mínir eru ekki fávitar. vinir mínir eru bestir í heimi! vinir mínir eru skemmtilegir, fyndnir og bera virðingu fyrir mér (og öðrum). ef þú velur að koma illa fram við mig þá ertu einfaldlega að sýna mér að við séum ekki vinir. þetta er ekki mikið flóknara en það! vertu sökkuð týpa en ekki ibba gogg við mig eða væla því ég vil ekki vera í kringum sökkaðar týpur lol. 

 

svo horfði ég á svo frábæra mynd um daginn. scent of a woman (1992). mér fannst hún svo góð að ég ákvað að fá mér loksins letterboxd til að skrifa umsögn (á reyndar eftir að gera það). en þetta er það sem ég skrifaði um hana í notes:

 

9/10

svo góð að eg ætla að fá mér letterboxd til að skrifa skoðun mina.

falleg mynd og skemmtileg. ég grét smá.

fylltist innblæstri, helst þá til að hafa hátt og láta í mér heyra og til að haggast ekki á minni réttlætiskennd. þ.e. finna það sem er rétt fyrir mig, mín gildi, og lifa samkvæmt þeim.

 

og lokið nú augum ef þið viljið ekki að ég spilli myndinni fyrir ykkuur. nei samt ekki beint spoiler. nú er kallinn í myndinni alveg krefjandi týpa. sérstaklega á ákveðnum tímapunktum. en það er bara ekki hægt annað en að bera virðingu fyrir honum. hann lætur í sér heyra!!!!! sama með strákinn. hann haggast ekki á sínu. og ræðan þarna í lokin. guyyyyys hún var svo góð. 

 

allavega allt þetta til að segja. ég er hætt að bera ábyrgð á öðrum. ég ber bara ábyrgð á mér. og ég ætla að hætta algjörlega að pæla í því afhverju fólk hagar sér eins og það hagar sér. það kemur mér ekki við. og tala nú ekki um þegar fólk segir manni ekki einu sinni afhverju það hagar sér einhvernvegin. guuuuuð. gleeeyyyyyyymdu því að ég ætli að eyða mínum tíma að pæla afhverju einhver var dónalegur við mig hahahhahaha. ekki sééééééns. 

 

en ég vil samt líka taka það fram að ég er ekki fáviti sjálf. og ég ætla mér ekkert endilega að vera fáviti við fávitana. ólafía 25 ára ætlar ekki að vera dónaleg! ég er ekki dónaleg! en ef dónum finnst ég vera dóni þegar ég sýni ekki áhuga.... þá er það bara þeirra.....stundum þarf maður bara að sitja í súpunni....

 

með hjartans kveðju,

ólafía sigurðardóttir

haha var að drepa partinn sem hrökklast

guyyyyyyyyyys vitiði hverju ég er alveg komin með nóg af?

 

og ég ætla bara að hætta því u.þ.b. núna STRAX!!!!!!!!! ég er komin með nóg af því að vera feimin. ókei þið sem þekkið mig gætuð hugsað hmmmm ólafía..... feimin.... veit ekki hvort dæmið gangi upp. og ég skal svo sannarlega gefa ykkur það. alemennt þá er ég alls ekki feimin. ég er mjög opin og skemmtileg og alltaf til í að kynnast nýju fólki. EN! ég er með tvær aðstæður (?) í huga þar sem ég verð bara víst frekar feimin. og ég nenni því ekki lengur. nei er með þrjár. 

 

ókei númer eitt. mér finnst þetta hrjá mig mest, ég tek amk mest eftir þessu hjá mér. og það er ég er svo ótrúlega feimin á ensku. sem er mjög áhugavert því ég kann alveg að tala ensku? er þetta því við sem íslendingar erum svo ótrúlega meðvituð um hreiminn okkar? og viljum svo innilega ekki vera með hreim? guys allir eru með hreim? líka fólk sem talar ensku sem móðurmál. afhverju ætti þeirra eðlilegi breski hreimur að vera eitthvað meira valid en minn íslenski? 

 

ég tek svo innilega eftir því að ég þori ekki að tala ensku. mér finnst það svo vandræðanlegt. ég er t.d. að læra meiri stjörnuspeki með hóp af ótrúlega flottum konum á netinu. og þar erum við allar frá mismunandi löndum. seinast þegar við vorum með live-fund þá var ein kona frá frakklandi sem hafði svo mikið að segja og hún talar ekki bestu ensku í heimi. og mér fannst það svo frábært. og það var svo gaman að sjá hvað hún var ekki feimin við að tala þó hún hikaði og tók tíma að finna réttu orðin. hún vildi svo innilega deila því sem hún vildi segja. það var svo fallegt!!!!! 

 

svo fór ég líka í stjörnukortalestur til gamla kennarans míns í febrúar 2023. hann er frá ástralíu, algjört yndi. allavega. ég hef svo alltaf ætlað mér að hlusta á upptökuna aftur en ég hef aldrei komið mér í það. jú hef hlustað á fyrstu 3 mínúturnar og svo þegar ég heyri mig tala ensku þá finnst mér það svo kjánalegt að ég stoppa? GELLA???? afhverju í aaaandskotanum fæ ég kjánahroll yfir sjálfri mér? þegar ég er bara ein að hlusta? hvaða rugl er það? hverjum er ekki sama? og hvað með það ef ég er skrítin þegar ég tala ensku?????? (sem ég er btw bara alls ekki neitt)

 

ég get ekkert haldið áfram að lifa lífinu mínu að finnst vandræðanlegt að tala önnur tungumál. fæ sting í hjartað að ímynda mér öll fallegu tengslin sem ég myndi missa af. úff. það var ein stelpa á ráðstefnunni í ítalíu sem er svo ótrúlega falleg sál. svo opin og hlý. algjört yndi. og ég fann að ég var abbó. sem er svo frábært tilfinning!! ekki ein og sér en hún segir manni svo margt! afbrýðisemin mín var að sýna mér að ég vil vera opnari. ég vil elska!! alla! eins og þau eru! elska ykkur<3

 

ókei og númer tvö. þetta hrjáir mig ekki alveg jafn mikið því ég fæ fleiri tækifæri til að bæta mig í mínu daglega lífi. en ég er stundum svoldið feimin við að byrja samtöl. að byrja að tala við ókunnuga. en eins og ég sagði þá hráir þetta mig ekki jafn mikið. því ég vil ekki heldur tala við bókstaflega alla alltaf. 

 

en númer þrjú. sem ég hef tekið svoldið eftir. þegar ég er að hitta menn... (og stráka)(ekki allir sem ég hef hitt fá að vera kallaðir menn)(ég flokka ykkur) allavega. og ef ég t.d. gisti eða er að chilla hjá þeim þá finn ég að ég verð svoldið passív. og ég er að vega og meta hvort ég geri þetta of mikið. hvort þeir fá of mikið að ráða för..... einu sinni horfði ég á strák spila tölvuleik í svona klukkutíma. það var ekki alveg jafn hræðilegt og það hljómar en ég man ég hugsaði ??? er þetta bara staðan ??? er ég an gríns bara að horfa á hann í tölvuleik hahahaha hvað er ég gömul? 

 

ég held að það sé ákveðið jafnvægi sem ég þarf að mastera í þessum málum. því ég vil alls ekki ráða för of mikið. held það sé ótrúlega mikilvægt að taka stundum skref til baka og sjá hvernig stemningin er. til að geta séð hvort ég fokka í stemningunni eða ekki. því ég er varla að fara að breyta einum né neinum. en svo má líka biðja um það sem maður vill. ohh þetta er svo frábært. ég elska lífið. og alla partana af því.

 

ég elska að vera skotin í strákum og ég að vera í ástarsorg. nei ókei elska það ekki en mér finnst það svo fallegur partur af lífinu. tilveran er dásamleg og ég er hætt að vera feimin forever! 

 

með hjartans kveðju,

ólafía sigurðardóttir

frekar reið í dag

mér finnst eitthvað ótrúlega skrítið við það að vera að tala um stjörnuspeki. og hvernig maður getur lifað sínu besta lífi blablabla þegar það er svona ótrúlega mikil hægri sveifla í gangi.

en ég held samt,,,, og ég hef sagt þetta áður. ég held að með plútó í vatnsbera þá mun allt fara í meira fokk áður en við fáum okkur alveg fullsadda af þessu. þess vegna vann trump. held ég. því að trump felur ekki ógeðið sem hann er. það að það sjá ekki allir að það sé ógeð er annað. en hann felur ekkert. hann er alveg hreinskilinn og það mun koma aftan að honum.

 

held að hann muni uppljóstra ljótu vini sína (elon og co) fyrir að vera að eyða pening í eitthvað fáranlegt. eða eitthvað ég veit ekki. eða það verða fleiri svona hamfarir eins og los angeles eldarnir þar sem venjulegt fólk er að fara í fokk en ríku ljótu gera ekkert í því. ég held að það verði eitthvað svona ótrúlega fokked dæmi sem gerist til að láta ljótu sem styðja trump.... heimsku.... rasistana og kvenhatarana. til að fá þau til að snappa út úr þessu. og þau munu (amk einhver hluti þeirra) fatta hver óvinurinn er. eins og í catching fire. remeber who the real enemy is. óvinurinn er ekki trans-konan sem notar sama klefa og aðrar konur og er ekki með neitt vesen. óvinurinn er auðvaldið.

 

auðvaldið mun falla. en það verður líklegast frekar messy. og við verðum að muna eftir hjartanu krakkar. ekki gleyma að elska. en þetta er það sem mer finnst svo erfitt......... mer finnst eg ekki vera að gera neitt gagn. mér finnst ég vera svo gagnslaus. mér finnst eins og ég viti ekki nóg um pólitík til þess að vera að tjá mig um þetta. en ég veit samt líka alveg fullt. og stjörnuspeki er mjög mögnuð! líka í tenglsum við söguna. þarf að skoða það betur. ég á bara erfitt með það þegar fólk í andlega heiminum lætur eins og ekkert sé. 

 

það hjálpar ekki að láta eins og það sé bara allt í góðu í heiminum og það mesta sem ég get gert er að halda áfram að vera jákvæð:) nei stundum þarf bara að vera brjálaður. og það þarf að vera reiður. og það þarf að gera eitthvað í málunum. að manifesta eitt og sér er ekki allt. palestína verður ekki frjáls ef ég hugsa bara nógu mikið um það. ég þarf líka að mæta á mótmæli og fræða aðra og allt það. mér finnst svo erfitt þegar fólk vill bypassa þetta. 

 

maður skilur það samt alveg. þetta er fokking mikið af shitti. og það er ótrúlega vont og erfitt að horfast í augu við þetta. að þetta sé bara án gríns staðan í heiminum núna. og veistu mér finnst líka ótrúlega sökkað að vera ein umkringd ógeðslega hatursfullum öfga kalla bloggum hérna á blog.is

ég skoðaði um daginn nýjustu færslur og það var án gríns allt að tala um jæja loksins er trump kallinnn að taka við forsetaembættinu gleðilega hátið. þið eruð öll ógeðsleg. ég nenni ekki að þið séuð án gríns að styðja þennan mann. já því hann segir það sem hann hugsar? og er hreinskilinn? hann er líka bara mökk ógeðslegur. erum við að gleyma því eða? haha já nei það voru náttúrulega allt! konur að ljúga. allar að reyna að fella kónginn

 

vona að allir sem eru ekki ógeðslegir séu duglegir í ræktinni, undirbúa sig fyrir byltinguna.

 

með hjartans kveðju,

ólafía sigurðardóttir

ég ræð og í mínum heimi þá eru allir skotnir í mér

heil og sæl kæru vinir!

 

vil byrja á því að hvetja ykkur (enn og aftur) til þess að byrja að blogga! það er svo gaman! ég elska þetta dæmi. og ekki þykjast vera lélegir pennar.... trúi ekki á neitt slíkt. svo er ég líka sannfærð um það að þið hafið miklu meira að segja en ykkur grunar. 

vil einnig benda á það að það er hægt að vera blogg vinir á blog.is. OG!!! það er hægt að hafa læst blogg, þá geta bara þeir sem eru með lykilorð komist inn og skoðað það sem þið skrifið. það er svo töff.... þið sofið á þessu!

 

allavega mig langar svoldið að ræða ákveðna hugmyndafræði sem ég hef tileinkað mér. ég veit samt í rauninni ekki hvort þetta sé hugmyndafræði....veit ekki hverjar kröfurnar eru svo að eitthvað teljist sem hugmyndafræði. aaaaallavega. það sem ég vildi sagt hafa er að ég er búin að tileinka mér það að lifa bara í mínum heimi. og í mínum heimi þá ræð ég og allir eru skotnir í mér.

 

um daginn þá postaði ég í story á instagram og maður sem ég var að deita (erum ekki lengur að followa hvort annað) skoðaði storyið mitt. sjúkur í mig. svo daginn eftir þá horfði annar strákur sem ég var að deita (vorum aldrei að followa hvort annað) á storyið mitt. skotinn í mér. og málið er. ég veit alveg að það er ekkert endilega satt. í þeirra heimi. ég veit vel að það eitt að horfa á story þýðir ekkert endilega að viðkomandi sé ástfanginn af mér og sakni mín og hugsi um mig oft á dag. 

 

en í mínum heimi!!!!! ræð ég og þá eru þeir ennþá skotnir í mér hahahhahaha. þetta er svo mikil snilld. svo gaman að ráða svona miklu. ef ég myndi horfa á story hjá þeim myndi það þýða að ég væri skotin í þeim? nei! því ég ræð hahahha. kannski í þeirra heimi, en ég bý ekki þar. ég held að á meðan ég geri mér grein fyrir því að minn heimur endurspegli ekkert endilega raunveruleikann þá sé þetta bara stemning. og allt í góðu. og ekkert hættulegt.

 

æj vitiði ég hélt ég myndi hafa meira að segja um þetta... en svo hef ég bara ekkert meira að segja. ætla að tala um eitthvað annað.

 

skal segja ykkur eitt sem ég er búin að ákveða. ég er búin að ákveða að hætta að setja mér svona miklar reglur. ég er alltaf eitthvað að bæta mig og blaaablabla. nenni ekki þessu endalausa dæmi maður shit. það er alveg gott og blessað að breytast og bætast og allt það! segi það ekki. ég vil aldrei hætta að verða betri og læra meira. en ég er svo oft að reyna að fatta hvað ég er að læra af ÖLLU.

 

í rauninni þá langar mig stundum bara að fá að gera eitthvað án þess að vera endalaust að pæla í því hvað mér finnst um það sem ég geri. sem dæmi mætti ég alveg hitta mann án þess að vilja byrja með honum og án þess að vera að pæla í því hvað ég væri að læra af því að vera hitta mann sem ég vil ekki byrja með. það kemur mér ekkert allt við!!! sumt á ég bara að fatta eftir á. 

 

ef ég á að fatta eitthvað þá fatta ég það bara. þarf ekkert að vinna svona mikið fyrir þessu. þá er ég líka ekki að njóta mín í augnablikinu. 

 

hef ekki meiru við að bæta.......sofið á þessu

 

með hjartans kveðju,

ólafía sigurðardóttir

lífið er leikur!!!!!!!!!!!!!!!

góðan og blessaðan hjartans yndin mín! og gleðilegt nýtt ár elsku bestu!!!

 

nú er ég mikil tímamóta kona og tek þessu nýja upphafi fagnandi! 2024 kenndi mér ýmislegt og ég er voðalega þakklát fyrir allt sem það gaf mér. en það er líka ýmislegt sem ég ákvað að skilja eftir á árinu 2024 og fékk ekki að koma með mér yfir þennan þröskuld. vá hvað ég er ótrúlega til í þetta ár! þvílíkt tímamóta ár. ég veit það bara. (svo er stjörnuspekin þetta árið líka rosalega merkileg)(en ég blogga kannski frekar um það á astrólafíu-blogginu)(ef ég nenni)(sjáum til). 

 

ég er með fullt af alls konar markmiðum, misstór og mis-alvarleg. sum þeirra eru reyndar leyndarmál en ég er tilbúin að deila nokkrum með ykkur! 

en bíðið! byrjum á því allra mikilvægasta! það eru ekki markmiðin. það eru leiðarorðin mín. sem ég ætla að leyfa að leiða mig allt árið - ef ekki bara alla mína ævi. 

 

lífið er leikur! !!!!!!!!!

 

því lífið er leikur!!!!! ég kom í þennan heim til þess að skemmta mér og hafa gaman. það er mitt helsta markmið. að njóta lífsins! og fyrir mig þá fellst það í því að gera það sem mér þykir skemmtilegt. lífið er ekki svona alvarlegt. eða ókei sko ég er reyndar óssammála því að maður eigi ekki að taka neinu alvarlega. lífið er líka mjög alvarlegt. og ég trúi því að fólk þurfi að taka ábyrgð á sér og sínum gjörðum í þessu lífi. það spilar allt inn í. 

 

ég er meira að tala um svona hvers dags hluti. hverjum er ekki sama hvað fólki gæti fundist ef þú gerir eitthvað. hverjum er ekki sama svona án gríns!! mér er sama. lífið er leikur!!! ég er með mjög gott dæmi, sem ég var ekki viss um að ég vildi deila því ég er að fara að nafngreina strák... en svo rifjaðist upp fyrir mér að..... lífið er leikur!

 

ókei sko einu sinni, fyrir langa löngu, var ég að deita strák sem heitir þorlákur. sem er ekki að frásögum færandi nema hvað. svo kom þorláksmessa. og mig langaði svooooooo að senda honum "til hamingju með daginn" því það er svo fokking fyndið. og ég gerði það. og það var svo fokking fyndið!! fyrir mig amk. ef stráksi heldur núna að ég sé ennþá skotin í honum þá er það bara hans að kryfja. kemur mér ekki við!!! það er svo fallegt og gaman ég elska þetta!

 

ég er alveg lúmskt búin að vera óþolandi með þetta motto en þetta er bara svo fokking gott!! tek það fram að þetta er samt spilað innan skynsemismarka hjá mér. ætla ekki að koma mér í neitt vesen. og það má ekki nota þetta til að afsala sér ábyrgð eða gera eitthvað sem maður veit að fokkar í öðrum, á alvarlegan máta og að óþörfu.

 

lífið er leikur hugmyndafræðin smitast svoldið inn í markmið mín. því ég er líka með það markmið eða þema að leyfa gleðinni að leiða mig áfram í lífinu. ef mér finnst eitthvað skemmtilegt þá geri ég meira af því. ef eitthvað er leiðinlegt þá fer það ekki í forgang.

 

en já ókei að markmiðunum mínum. því þau eru svoldið skemmtileg. fyrst og fremst ætla ég ekki að eignast kærasta! rosalegt! seinustu tvö ár hef ég verið með það "markmið" að eignast kærasta. eða ég upplifði mig amk loksins tilbúna í það verkefni. og ég deitaði og leitaði og varð skotin í nokkrum en fann ekki neinn kærasta. sem er bara gott og blessað. en nú hef ég ákveðið að eignast ekki kærasta á þessu ári og ég er svooooo spennt fyrir því! mér finnst það frelsa mig svo mikið. ég get bara átt vini og flirtað og gert hvað sem er án þess að ég seti pressu á mig. því ég ætla ekki að eignast kærasta! þvílík gleði. 

 

ég ætla hins vegar að hlaupa maraþon. heilt maraþon. fyrst skrifaði ég hálf maraþon... en það er bara ekki jafn töff og að hlaupa heilt maraþon. og ég er fyrst og fremst töff og nett og því hleypt ég heilt maraþon. 

 

svo ætla ég líka að fara á mótorhjól.

 

hmm fleiri markmið???? úú já eitt sem er svoldið skemmtilegt. ég ætla að eiga fleiri leyndarmál. með sjálfri mér. ég er nefnilega rosalega opin og allt það en á sama tíma þá vel ég mjög hvað ég segi hverjum. það er ekki allt fyrir alla. þetta er eitthvað sem ég fór að tileinka mér meira í lok árs 2024 og ætla að gera meira af núna 2025. mjög spennandi. er mjög spennt fyrir því að eiga leyndarmál sem enginn!!!!!!! veit. ekki einu sinni systur mínar. sorry stelpur þið megið ekki vita allt! núna ætla ég að eiga leyndarmál.

 

ég vil vera duglegri að tala við ókunnuga. og brosa til fólks. langar svo að fólk (líka ég) hætti að vera svona afskaplega lokað og feimið og ég ætla að mynda tengsl beibi.

 

ætla líka að læra að gera orminn og fara amk einu sinni í stjörnuskoðun!

 

með hjartans kveðju, 

ólafía sigurðardóttir

innilegar þakkir fyrir samstarfið á árinu sem er að líða

hæ vinir!

 

nú er komið að því! árið er að klárast! ég dýýýýýrka tímamót og elska að horfa til baka og skoða hvað hefur breyst á árinu sem er að líða. hvort ég hafi náð þeim markmiðum sem ég setti mér og hvað ég hef lært. markmið mitt á árinu var fyrst og fremst að fara út fyrir þægindarammann. og prófa eins mikið nýtt og ég gæti. sem ég gerði svo sannarlega!

 

í janúar fór ég út að hlaupa í einhverju gríni... en svo fannst mér það smá skemmtilegt, síðan fór ég aftur út að hlaupa í mars.... og það var aftur bara frekar gaman. svo varð ég bara algjör hlaupakona um vorið/sumarið. en ég lærði líka,,, að að er mikilvægt að vera í alvöru hlaupaskóm. því undir lok sumars þá var ég nefnilega byrjuð að fá verk í vinstra hnéð þegar ég hljóp.

 

ég prófaði líka að æfa box. foooooookk hvað það var mikil stemning omg!! ég dýrka allt við það. var að æfa í mjölni og stemningin þar er svo góð!! strákarnir í boxinu voru reyndar frekar vandræðanlegir alltaf hahahahah það var svo fyndið. þeir áttu án gríns bara frekar erfitt með það að það væru gellur á æfingunum. voru ekkert dónalegir en flestir þorðu varla að horfa á mann. við vorum oftast fjórar gellur á æfingunum og það var biluð stemning. svo fór ég einu sinni og var eina gellan. sem er ekki í frásögur færandi nema hvað að ég var að sparra við einn sem var svoldið vandró stundum. og hann nennti sko eeeeeeekkert að sparra við mig en lét sig þó hafa það greyið. hann kýldi mig ekkert eðlilega oft í andlitið hahahahah þá lærði ég að ég er ekki með snögg viðbrögð.. ég bara færði mig ekki frá þegar höggið kom. það var mjög fyndið.

 

lærði líka bara núna rétt í þessu að maður segir "í frásögur færandi" ekki "frásögu færandi".... alltaf að læra eitthvað nýtt!!! þvílíkt ár!

 

ég fór líka í fyrsta skipti á þessu ári í world class. og viti menn...... nú dýrka ég það, ekki world class per se, en bara svona ræktar stemningu. ég byrjaði að lyfta og eitthvað svona skemmtilegt. 2025 ætla ég að vera sterkust lífs míns. bíðið bara!!!!

 

ég hef verið að endurskoða samband mitt við snjallsímann minn mikið á árinu! í janúar 2024 þá tók ég mánuð án instagram. og var svo allt árið að skoða og vega og meta og eyða og downloada og ýmislegt. mjög upp og niður allt saman. er komin með ógeð af því að nota hann svona mikið en ég dýrka samt instagram. líður oft eins og ég hafi verið fædd til þess að posta í story. það er án gríns top 10 skemmtilegasta sem ég geri.

 

og nú hefur embla systir fundið töfralausnina (höldum við báðar). hún fékk hugmyndina að kaupa sér samlokusíma og nota hann sem síma. en eiga instagram og allt þannig ennþá í snjallsímanum. EN snjallsíminn verður bara heima. síðan keypti hún samlokusíma (bleikann)(barbie)(með spegli framan á) en var ekki alveg að fokka í því hvað hann væri rosalega bleikur þegar hún opnaði hann heima....sem var fullkomið fyrir mig því ég er rosa bleik gella.

 

annað sem einkenndi árið mitt svoldið voru stákar. vissuði að ég elska stráka. ég nenni samt í rauninni ekki að tala um þá því ég bloggaði svo gott strákablogg í september. hér er hlekkur á það, fyrir áhugasama. því ég hef ekki deitað síðan ég skrifaði þetta. eða jú fór einu sinni á rúntinn með ehv gaur fyrir vestan og svo fórum við í bíó og hann sofnaði hahahaha... hitti hann ekki aftur en myndin var góð!

 

ég missti líka köttinn minn. elsku hjartans besti rökkvi minn. fokk hvað ég sakna hans. hann var sálufélaginn minn. og nú er ég ekkert að grínast eða ýkja. það sem ég er þakklát fyrir það að hafa átt þennan kisa vá. þvílík forréttindi að fá að eiga hann og þekkja hann og elska hann. besti köttur í öllum heiminum. þakklát fyrir öll þau skipti sem við kúrðum. og öll þau skipti sem hann vakti mig um miðjar nætur. elsku kjána kisi. bestur. elska þig rökkvi leó. þangað til næst<3<3<3<3<3

 

fleira sem ég lærði á þessu ári.. hmmm ég lærði að ég er stjörnuspekingur, fyrst og fremst. svo lærði ég að mér finnst mjög gaman að vera uppi á sviði.... lærði líka að ég geri skemmtileg pub-quiz. ég gerði kalda pottinn að tíkinni minni. lærði að húðin manns getur farið í fokk þegar maður hættir á pillunni :) og það getur tekið heilt ár að lagast :) það var gaman.

 

ég eignaðist full af nýjum og dýrmætum vinum. ég naut mín líka í félagsskap vinanna sem ég átti fyrir. lærði að það er alls ekki sjálfsagt að vera umkringdur svona fallegu og góðu og jákvæðu fólki. læri líka á hverjum degi að ég er heppnust í heimi með vini og fjölskyldu. elsku elsku elsku elsku bestu mín! dýrka ykkur

 

ókei fleira er það ekki í bili! takk fyrir allt 2024, love u

 

með hjartans kveðju,

ólafía sigurðardóttir

ok bæ

það er komið að því kæru vinir.

 

ég er að flytja í dag! flytja aftur heim. og alveg aftur heim. eða heim til systur minnar. ég er smá leið að vera að fara..... nei það er ekki satt. ég er svo spennt að fara heim að ég er ekkert leið. en mér þykir samt alveg leiðinlegt að vera að yfirgefa flateyri (í bili)(amk).

 

þessi staður er eitthvað annað. það er svo gott að vera hérna. ég bara finn að ég á að gera eitthvað annað eftir áramót. það er svo ótrúlega fallegt og gott að geta treyst innsæinu mínu svona innilega. fékk mjög oft í haust mjög skýr merki um að ég ætti að fara aftur suður.

 

ferðin mín til ítalíu t.d. sýndi mér nákvæmlega hvernig mér líður þegar ég er alsæl að fylgja hjartanu. svo fór ég aftur vestur og þegar ég fór að pæla að vera líka eftir áramót þá deyr kötturinn minn. shit hvað það var ótrúlega sárt og vont og sorglegt. hann var (og er) besti minn í heimi. sálufélagar frrrrrrrr. fór heim í viku að syrgja og jarða elsku kisa. það sýndi mér að ég væri ekki að njóta mín nóg til að vera svona langt frá fólkinu mínu. 

síðan fer ég aftur vestur og þá var svo ótrúlega skemmtilegt námskeið! einleikjasmiðja!! nei sko það var svo gaman!!! þá hugsaði ég aftur hmm ókei dem þetta er alveg gaman kannski á ég að vera lengur. og á mánudeginum eftir þessa skemmtilegu viku þá átti ég bara án gríns leiðinlegasta dag lífs míns í skólanum. það leiðinlegur að við vorum þrjú sem ákváðum að fara fyrr í frí hahahhha.

 

en svo um leið og ég ákveð í alvöru að fara suður eftir áramót þá hefur allt hérna fyrir vestan gengið eins og í sögu!! ímynda mér að ég væri í veseni ef ég vissi ekki svona innilega að ég ætti að fara heim. þá væri eflaust hægt að sannfæra mig um að vera lengur. því allt sem er í skólanum eftir áramót hljómar ótrúlega spennandi! verður eflaust ótrúlega gaman og gefandi að fá að taka þátt í því öllu.

 

en ég á að gera eitthvað annað. veit ekki nákvæmlega hvað, en ég á líka ekkert að vita það núna. ég finn það líka. plús er að æfa mig að segja ekki öllum allt.... þannig ég myndi ekkert endilega segja ykkur þó ég væri með eitthvað gameplan. okei eitthvað fleira? já alveg rétt ég ætlaði að segja meira frá flateyri og hvað ég ætla að taka með mér héðan.

 

það sem ég dýrka mest við þennan stað er samfélagið. fólkið er svo frábært. og það er svo hressandi að koma í samfélag sem er svona mikið samfélag! þetta er alveg ótrúlega fallegt allt saman. fullt af frábæru fólki sem tekur manni svo fagnandi. öll að spjalla í pottinum. ég er á þeirri skoðun að það er alveg jafn mikilvægt að eiga kunningja og að eiga nána vini. mikilvægi tengsla hefur svoldið gleymst. þessi raunverulegu mannlegu tengsl. sem eiga sér stað í persónu. það er ekki eins að tala við fólk á netinu og í persónu.

 

það sem ég ætla fyrst og fremst að taka með mér héðan er nákvæmlega þetta. að mynda þessi tengsl. og þó það sé ekki meira en að heilsa ókunnugum. að bjóða góðan dag. eða brosa til fólks á götunni. það án gríns skiptir svo miklu máli!!!! ég er líka vatnsberi... ég á það alveg til að gleyma mér í mínum heimi og aftengjast smá þeim sem ég þekki ekki. finn að ég geri það sérstaklega í ræktinni. þá fer ég í hugarfarið ´omg ég er heitust og svo fokking hardcore týpa´ sem er svo fyndið. því ég er svo innilega ekki svona hardcore. ég elska að tala við fólk. það gerir svo mikið fyrir mig. 

(vitiði hvað mér finnst svo gaman)(að öðru)(að vera að segja eitthvað/hlusta á aðra segja eitthvað og vita nákvæmlega hvað það er í stjörnukortinu sem er að tala hahahha)

 

annað sem ég dýrka hérna er kyrrðin. það er svo rólegt. kennir manni alveg að slappa örlítið af. það er ekkert stress!! lífið er til þess að lifa því og til þess að njóta þess! ég er að æfa mig að vera stundum sein. og sjá hvað gerist (það gerist ekkert). það er nefnilega ekkert hættulegt að þurfa að bíða eða láta bíða eftir sér. (tek fram að ég er ekki að leika mér að því að láta bíða eftir mér hahaha þið fattið). ég ætla svo sannarlega að taka þessa ró með mér suður. 

 

ohhhhhhhhh er svo ótrúlega spennt að fara heim omggggg. er svo spennt að vera í kringum fólkið mitt!!! umkringd fjölskyldunni minni og vinum og kunningjum og ókunnugum og bara öllum!! er samt alveg spenntust fyrir því að búa nálægt fjölskyldunni. ekki það, var ekkert galið langt frá þeim þegar ég bjó í bænum. en núna verður bara veggur, eitt hús eða örstuttur bíltúr á milli okkar. ooooh vá hvað ég er spennt. var ég búin að segja ykkur hvað ég á skemmtilegar systur eða??? því þær eru án efa skemmtilegasta fólk í þessum heimi! svo fyndar og sætar og klárar og skemmtilegar og góðar og ruglaðar og einstakar. er svo spennt fyrir því að eyða eins miklum tíma og ég líkamlega get með þeim. held ég geti ekki fengið nóg af þeim. svo dýrmætar. bestu mínar. 

líka svo spennt að vera aðeins nær öllum vinum mínum! eða amk flestum, fyrir utan þá sem eru í útlöndum og þá sem ég hef eignast á flateyri og eru að klára árið. 

 

takk fyrir allt elsku elsku flateyri! þangað til næst!!!!

 

með hjartans kveðju,

ólafía sigurðardóttir

ég er hætt að taka í vörina (remastered)

hæ vinir!

ég er hætt að taka í vörina. eina ferðina enn! batnandi mönnum og allt það!!!! í tilefni þess að plútó er farinn yfir í vatnsbera. og verður í vatnsbera næstu 20 ár þá ákvað ég að hætta að taka í vörina. 

 

þetta eru tímamót! ég hugsaði hmm hvernig sé ég næstu 20 ár fyrir mér? vil ég taka í vörina næstu 20 árin? og svarið var nei. þannig ég hætti bara að taka í vörina. núna eru komnir 10 dagar síðan ég hætti. og ég held ég þurfi að vera bara alveg hætt. ég var að láta mig dreyma um að taka í vörina kannskki einu sinni í viku eða eitthvað. en ég held það sé ekki raunhæft. ég myndi alltaf vilja fá mér meira í vörina. 

 

svo veldur það líka frumubreytingum. að taka bara einu sinni. eða ég held það. geri bara ráð fyrir því. ekki segja mér ef það gerist ekki. vil halda að ég fái krabbamein ef ég tek í vörina. 

 

ég er búin að taka ýmsar ákvarðanir í lífinu seinustu daga. ekki að það komi ykkur endilega við. ég er nefnilega líka að æfa mig að segja ekki öllum allt, alltaf. ég trúi því að sumir draumar séu of stórir til að leyfa öllum að heyra. þið fáið bara að sjá þegar það hefur ræst úr draumunum mínum. þolinmæði börnin góð!

 

en ég get sagt ykkur að ég er hætt við að fara aftur að vinna í leikskólanum. ég hringdi í leikskólastjórann um daginn og sagðist vilja koma aftur. en hefði hugsað mér að vera bara að vinna 50% max og bara þar til í sumar. en svo fannst mér það vera of mikið skref aftur á bak. ég ákvað þegar ég hætti að ég væri hætt. í alvörunni. og ég finn að það er staðan. ég er með of mikið af hlutum sem mig langar að gera til að réttlæta að fara alltaf aftur í sama gamla. sama gamla gefur mér ekki neitt nýtt!!! hallóóóó?!?!?! 

 

önnur pæling. ég var að frétta af substack um helgina. vissuði öll af því eða? er meiri stemning þar? nei vitiði ég er að fýla mig of vel hérna á blog.is. íslenskt og skemmtilegt!! 

 

ókei að öðru. um daginn þá var ég í mestu fýlu lífs míns yfir því að eiga ekki kærasta. þið munið kannski eftir því.... það er færsla hér fyrir neðan. munið kannski líka eftir þvi þegar ég hætti í þeirri fýlu.... það er færsla fyrir ofan fýlu færsluna. allavega. ég er ennþá bara sæl og glöð að vera kærastalaus. það er gjöf. ég er bara slök og að slappa af þar til minn tími kemur. ég ætla ekki að hafa neiiiinar áhyggjur af þessu. ég held að það muni bara birtast kærasti fyrir mig einn daginn. og ég mun ekki þurfa að hafa neitt fyrir því!!

 

svo fyndið samt því nú eru tvær vinkonur mínar aaaaalltaf að reyna að fá mig til að vera skotin í einum strák. og svo eru þær líka þvílíkt að segja sama strák að vera skotinn í mér. elsku strákurinn hahhahaha. þetta er svo fyndið. það er svo ótrúlega mikil 5. bekkjar stemning í þessu öllu saman. en vitið þetta kemur mér ekki einu sinni við! ég er bara chilliin. mér liggur ekkert á að eignast kærasta! veit í rauninni ekki hvort ég myndi hafa tíma til að viðhalda einum slíkum í augnablikinu. er nefnilega að láta mig dreyma svo stórt og svo þarf ég að fara að vinna fyrir hlutunum. 

 

það er svoooooo gaman að vera bara að chilla omg. kannski verð ég skotin í þessum strák. það kemur mér bara ekki við. var líka lúmskt að fríka um daginn að núna yrði vandró þegar ég hitti hann næst. en svo rifjaðist upp fyrir mér að lífið er leikur og það þarf ekki að vera vandró ef það er ekki vandró. og mér finnst ekkert vandró.

 

þó ég sé ekkert að stressa mig þá er ég samt með markmið að fara á (amk) eitt deit og fara í (amk) einn sleik fyrir áramót. því mig langar á deit og í sleik. það er bara það skemmtilegasta sem ég geri! það verður gaman. ókei þetta var bara smá uppfærsla af pælingum mínum upp á síðkastið. 

 

með hjartans kveðju,

ólafía sigurðardóttir

baggfærsla

nú er ég í vandræðum kæru vinir. því mig langar að blogga en ég hef ekkert að segja.... ég er smá að pæla að hætta að taka í vörina. hef hætt 2x áður, í fyrra skiptið hætti ég í 3 vikur og í seinna entist ég í mánuð. en það er bara svooo gaman að byrja aftur þegar maður er hættur. mér finnst mjög gaman að taka í vörina,,, en mér finnst ekki gaman að vera háð einhverju. og nú er ég orðin eitthvað svo aum í gómnum. veit ekki hvort það sé alvöru áhyggjuefni eða hvort ég sé að gera meira mál úr því í tilefni þess að mig langar ekkert að vera að taka í vörina.

 

seinast þegar ég hætti þá hélt ég að ég myndi í alvörunni aldrei taka aftur í vörina. öllu gríni sleppt. ég hætti að taka í vörina 10. ágúst 2024... sirka 2-3 vikum seinna fór ég út að borða með nokkrum vinum mínum svona rétt áður en ég flutti svo vestur... og þá var salka vinkona mín líka nýhætt að taka í vörina. og við vorum að ræða það hvað það væri fokk næs og auðvelt. því mér fannst svo létt að hætta. var bara hætt og það var svo næs. 

 

svo segir siggi (mesti púki sem ég þekki) að hann fer spenntur að sofa á kvöldin vitandi það að á morgun getur tekið í vörina. sem er svo fyndið. hann var líka ekkert að grínast.

 

þetta er einn af þessum hlutum sem ég á svo innilegt love/hate samband við. annars vegar þá veit ég að nikótín er ávanabindandi og að ég er alveg háð því.. og ég er ekki að gera mér neina greiða að vera alltaf að bagga. en svo hugsa ég líka, hvað í ósköpunum má ÉG EKKERT? ég drekk ekki. ég reyki ekki. jú okei ég reyki alveg aaaaaf og til. samt ekki einu sinni einu sinni í mánuði. má ég þá ekki taka í vörina??? en svo vil ég það ekki heldur því ég vil ekki vera háð. þetta er alveg ástand.

 

er að æfa mig að taka lífinu ekki of alvarlega muniði! svo datt mér í hug um daginn að vera bara týpan sem er alltaf að hætta og byrja aftur. að hætta til að byrja aftur. taka 3 vikur no bagg og svo 2 vikur with bagg. það gæti verið eitthvað. 

ég byrjaði aftur seinast því ég var að eyða svo mikilli hugarorku í að pæla hvort ég ætti að byrja aftur. langaði að byrja aftur og hugsaði ekki um annað!!!! þá fannst mér betra að byrja bara aftur og losa amk um smá hugarplásss.

 

þetta er dagbók fíkilsins í raunninni. svo fyndið að sjá allar afsakanarnir sem maður finnur bara til að réttlæta það að halda áfram að taka í vörina. veit ég mun hætta þegar ég verð stór. sé ekki fyrir mér að vera 30+ og taka í vörina... það er svoldið asnó. ég hætti líka að veipa bókstaflega bara því mér finnst það svo kjánalegt og asnalegt. þarf bara að finna leið til að gera munntóbakið asnalegt og þá er ég góð. 

 

allir að segja oj ertu með í vörinni þegar ég er með í vörinni!!! láta mig skammast mín og eitthvað svona sálfræðilegt. gáum hvort það virki... held reyndar ekki. kannski þarf ég að segja það bara við mig sjálf. oj er ég að fá mér í vörina. ógeðsleg. djók. eða hvað. kannski ekki djók. kannski þarf ég að brjóta mig niður til að byggja mig upp. þetta er gæti verið gott efni í cult,,,, segi svona. 

 

með hjartans kveðju,

ólafía sigurðardóttir