heimsendir (fékk 37 like á instagram)

hæ vinir

 

ég hef mjög mikið að segja reyndar. og allt því ég fékk svo fá like á nýjustu myndina mína á instagram. en fyndið. okei ég postaði s.s. mynd í gær. ég ákvað að hafa svoldið gaman, því ég elska að hafa gaman. og lífið er leikur. don´t forget it. 

ég postaði s.s. mynd af "they don´t know..." memeinu nema gæjinn var að hugsa um mynd af mér. í staðin fyrir texta. fattiði. mér finnst það mjög skemmtilegt. en instagram hatar að hafa gaman. eins og við vitum öll. 

 

og vegna þess að instagram hatar að hafa gaman þá fékk ég bara 37 like á myndina. sem er svo fyndið. ég vissi ekki að ég gæti fengið svona fá like. svo finnst mér svo galið og grillað og fáránlegt að pæla í því hvað þessar tölur, like og áhorf og svona dæmi nær okkur. ég er mjög örugg í sjálfri mér en ég hugsa samt hmm dem fólk var ekki að fýla myndina. eins og það skipti einhverju máli???????????? !!!!! það skiptir bókstaflega engu máli. ef það er raunin, að fólk sá og likeaði ekki. það er bara gott og blessað. í rauninni er það nauðsynlegt fyrir konu eins og mig. koma mér aðeins niður á jörðina af og til.

 

en ég held samt líka að instagram hati þegar fólk hlýðir þeim ekki. eða held. er ekki búið að sanna það eða? instagram (og meta) er eins og frekur og illa upp alinn krakki sem vill að allir hlusti á sig og geri hlutina eins og hann vill. bara því hann segir það. ég fokka svooooo lítið í því. og tala nú ekki um nýjast nýtt hjá mark ljóta. að leyfa meiri hatursorðræðu. reynir að láta eins og þetta snúist um tjáningarfrelsi. en þetta snýst bara um að fá að hata minnihlutahópa, það er nefnilega svo gott fyrir algorithamnn. að fá okkur öll til að hata hvort annað svo við gleymum hvern við eigum í raun að hata..... segi bara eins og haymitch og finnick í hunger games.... remember who the real enemy is. 

 

allavega. ég er alveg komin með upp í kok að eiga að spila eftir reglunum sem þessir miðlar setja okkur. ég er ekki að fara að posta stuttum myndböndum því það er það sem öppin vilja. það fer gegn öllu sem ég stend fyrir. ef fólk er ekki tilbúið að hlusta á mig tala eins og mig langar að tala þá er það bara þannig. ég er ekki fyrir alla. sem er líka svo frábært. 

 

plús það að mig langar alls alls alls ekki að spila inn í núverandi vanda að fólk geti ekki haldið athygli. það er bara mjög alvarlegt. og ég ætla ekki að taka þátt í því að búa til efni sem gjörsamlega fokkar því upp en meira. gleymdu því. 

 

svo er ég líka sannfærð um það að instagram sé á seinasta snúning. fólk er hætt að fokka í þessu. að láta segja sér hvað það á að fýla. hvernig það á að lifa. þetta er svo miklu dýpra en maður leyfir sér að pæla í. því ef maður pælir í því þá verður svo raunverulegt hvað þarf mikið að breytast. en krakkar. við getum alveg breytt. það er nefnilega ekkert svo flókið. það tekur bara smá tíma og það tekur mikinn aga. 

 

instagram er búið að missa allan sinn sjarma. og það er alveg langt síðan. ef instagram myndi einfaldlega sætta sig við að vera eitt af mörgum öppum. í staðin fyrir að vera stanslaust að reyna að vera eina appið. það bað enginn um myndbönd á instagram. og ég held að heilt yfir þá vill fólk ekki hafa reels. en það er það sem grípur fólk. þar festist fólk. og meta elskar það. elskaaaaar að eyða tímanum okkar. 

 

ég hef pælt í því lengi að hætta bara. það sem stoppar mig er stjörnuspekin. það er astrólafía. því instagram er í raunninni bara business. það eru endalausar auglýsingar. allir að reyna að selja þér eitthvað. meira að segja ég. ég er að byggja upp stjörnuspeki-dæmið á instagram. ég auglýsi bloggið á instagram. fokk maður ég er komin með svo mikið ógeð af instagram. það er ekki hægt að treysta á þennan miðil fyrir neitt. 

 

persónulega er ég að taka skref á bakvið tjöldin til að tryggja það að ég sé ekki háð þessum miðli. því hann er að syngja sitt síðasta. ég finn það. ég veit það. og við vitum það öll. 

 

með hjartans kveðju,

ólafía sigurðardóttir