haha var að drepa partinn sem hrökklast

guyyyyyyyyyys vitiði hverju ég er alveg komin með nóg af?

 

og ég ætla bara að hætta því u.þ.b. núna STRAX!!!!!!!!! ég er komin með nóg af því að vera feimin. ókei þið sem þekkið mig gætuð hugsað hmmmm ólafía..... feimin.... veit ekki hvort dæmið gangi upp. og ég skal svo sannarlega gefa ykkur það. alemennt þá er ég alls ekki feimin. ég er mjög opin og skemmtileg og alltaf til í að kynnast nýju fólki. EN! ég er með tvær aðstæður (?) í huga þar sem ég verð bara víst frekar feimin. og ég nenni því ekki lengur. nei er með þrjár. 

 

ókei númer eitt. mér finnst þetta hrjá mig mest, ég tek amk mest eftir þessu hjá mér. og það er ég er svo ótrúlega feimin á ensku. sem er mjög áhugavert því ég kann alveg að tala ensku? er þetta því við sem íslendingar erum svo ótrúlega meðvituð um hreiminn okkar? og viljum svo innilega ekki vera með hreim? guys allir eru með hreim? líka fólk sem talar ensku sem móðurmál. afhverju ætti þeirra eðlilegi breski hreimur að vera eitthvað meira valid en minn íslenski? 

 

ég tek svo innilega eftir því að ég þori ekki að tala ensku. mér finnst það svo vandræðanlegt. ég er t.d. að læra meiri stjörnuspeki með hóp af ótrúlega flottum konum á netinu. og þar erum við allar frá mismunandi löndum. seinast þegar við vorum með live-fund þá var ein kona frá frakklandi sem hafði svo mikið að segja og hún talar ekki bestu ensku í heimi. og mér fannst það svo frábært. og það var svo gaman að sjá hvað hún var ekki feimin við að tala þó hún hikaði og tók tíma að finna réttu orðin. hún vildi svo innilega deila því sem hún vildi segja. það var svo fallegt!!!!! 

 

svo fór ég líka í stjörnukortalestur til gamla kennarans míns í febrúar 2023. hann er frá ástralíu, algjört yndi. allavega. ég hef svo alltaf ætlað mér að hlusta á upptökuna aftur en ég hef aldrei komið mér í það. jú hef hlustað á fyrstu 3 mínúturnar og svo þegar ég heyri mig tala ensku þá finnst mér það svo kjánalegt að ég stoppa? GELLA???? afhverju í aaaandskotanum fæ ég kjánahroll yfir sjálfri mér? þegar ég er bara ein að hlusta? hvaða rugl er það? hverjum er ekki sama? og hvað með það ef ég er skrítin þegar ég tala ensku?????? (sem ég er btw bara alls ekki neitt)

 

ég get ekkert haldið áfram að lifa lífinu mínu að finnst vandræðanlegt að tala önnur tungumál. fæ sting í hjartað að ímynda mér öll fallegu tengslin sem ég myndi missa af. úff. það var ein stelpa á ráðstefnunni í ítalíu sem er svo ótrúlega falleg sál. svo opin og hlý. algjört yndi. og ég fann að ég var abbó. sem er svo frábært tilfinning!! ekki ein og sér en hún segir manni svo margt! afbrýðisemin mín var að sýna mér að ég vil vera opnari. ég vil elska!! alla! eins og þau eru! elska ykkur<3

 

ókei og númer tvö. þetta hrjáir mig ekki alveg jafn mikið því ég fæ fleiri tækifæri til að bæta mig í mínu daglega lífi. en ég er stundum svoldið feimin við að byrja samtöl. að byrja að tala við ókunnuga. en eins og ég sagði þá hráir þetta mig ekki jafn mikið. því ég vil ekki heldur tala við bókstaflega alla alltaf. 

 

en númer þrjú. sem ég hef tekið svoldið eftir. þegar ég er að hitta menn... (og stráka)(ekki allir sem ég hef hitt fá að vera kallaðir menn)(ég flokka ykkur) allavega. og ef ég t.d. gisti eða er að chilla hjá þeim þá finn ég að ég verð svoldið passív. og ég er að vega og meta hvort ég geri þetta of mikið. hvort þeir fá of mikið að ráða för..... einu sinni horfði ég á strák spila tölvuleik í svona klukkutíma. það var ekki alveg jafn hræðilegt og það hljómar en ég man ég hugsaði ??? er þetta bara staðan ??? er ég an gríns bara að horfa á hann í tölvuleik hahahaha hvað er ég gömul? 

 

ég held að það sé ákveðið jafnvægi sem ég þarf að mastera í þessum málum. því ég vil alls ekki ráða för of mikið. held það sé ótrúlega mikilvægt að taka stundum skref til baka og sjá hvernig stemningin er. til að geta séð hvort ég fokka í stemningunni eða ekki. því ég er varla að fara að breyta einum né neinum. en svo má líka biðja um það sem maður vill. ohh þetta er svo frábært. ég elska lífið. og alla partana af því.

 

ég elska að vera skotin í strákum og ég að vera í ástarsorg. nei ókei elska það ekki en mér finnst það svo fallegur partur af lífinu. tilveran er dásamleg og ég er hætt að vera feimin forever! 

 

með hjartans kveðju,

ólafía sigurðardóttir

Athugasemdir

[Ólafía Sigurðardóttir, 27.1.2025 kl. 21:37]

ókei er samt að reyna að hlusta á þessa upptöku með gamla kennaranum mínum og þetta er strax smá erfitt. held það sé því þetta er tekið upp í gegnum zoom.... það hjálpar ekki.